BU HAYATA İNSAN OLMAK BU KADAR ZOR MU?
Hayat kimse için kusursuz değil. Herkesin bir eksikliği, bir yarası var. Bazıları sağlığını kaybetmiş, her gün acıyla uyanıyor. Kimileri ise parasız, umutla geleceğe bakıyor. Bazıları sevgiye ve ilgiye aç, kalplerinde bir sıcaklık arıyor.
Kimi, dertlerini anlatabileceği bir omuza muhtaç; Diğeri ise sadece biraz cesaret, biraz destek peşinde. Ama ne yazık ki, bu dünyada cesaret kırıcı çok, anlayış gösteren yok...
Kimin ne yaşadığını asla bilemezsin. Yüzünde bir gülümseme olabilir ama o gülümsemenin ardında, kalbinin derinliklerinde nice gözyaşı, nice acı saklıdır. Bazıları korkularıyla savaşıyor, bazıları ise terk edilmişlik ve yalnızlık duygusuyla. Kimileri ihanete uğramış, kimileri hayata karşı cesaretini yitirmiş.
Birbirimize karşı neden bu kadar acımasızız? Neden vuruyoruz, kırıyoruz, yargılıyoruz? Bir an durup düşünelim: Belki de o eleştirdiğimiz insanın içinde kopan fırtınalardan haberimiz yok. Kırmak yerine sarılmayı denesek, yargılamak yerine dinlesek, Anlamaya çalışsak, destek olsak, belki de çok şey değişir.
Bu kadar zor mu insan olmak? Hayat kısa ve kimse yarının ne getireceğini bilmiyor. Bugün, sevdiklerinize sarılın, kırıcı sözlerinizi tutun, sevginizi gösterin. Çünkü unutmayın, herkesin bu kısa ömürde biraz anlayışa, biraz desteğe ihtiyacı var...
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.