Tahir Kavri Yazıyor: Açık Kapı, Huzurevi’ne Ne Zaman Uğrayacak?

Tahir Kavri Yazıyor: Açık Kapı, Huzurevi’ne Ne Zaman Uğrayacak? Not: Eleştirilerime Haklıyım. Bu Yazı Metnimi Okuduğunuzda Bana Kızmak Yerine Teşekkür Ediniz

Iğdır’da kurulan Açık Kapı Şube Müdürlüğü, devletle halk arasında hızlı, etkili ve çözüm odaklı bir bağ kurmayı amaçlayan bir sistemdir. Güzel düşünülmüş, önemli bir uygulama. Ancak ne yazık ki bu sistemin bazı yönleri işlemiyor. Özellikle de en kırılgan kesim olan yaşlılar, bu “açık” kapıdan içeri bir türlü giremiyor.

Huzurevlerinde yaşayan yaşlı vatandaşlarımız... Hayatının son dönemlerinde yalnız kalan, kimisi terk edilmiş, kimisi unutulmuş büyüklerimiz... Bu insanlar neden Açık Kapı’nın ilgi alanına girmiyor? Neden onları dinlemek, halini hatırını sormak kimsenin aklına gelmiyor?

Devlet sadece bina inşa etmekle değil, gönül köprüleri kurmakla da görevlidir. Oysa bugün yaşlılarımız, dört duvar arasında yalnızlığa terk edilmiş durumda. Açık Kapı, halkın her kesimine dokunmayı hedefliyorsa, önce Huzurevi'nin kapısını çalmalı.

Sayın Iğdır Valisi’ne buradan açık çağrımdır: Açık Kapı personelinin düzenli aralıklarla Huzurevi sakinlerini ziyaret etmesi için somut bir adım atılmalıdır. Bu ziyaretler formalite değil, gönülden yapılan bir temas olmalıdır. Devletin şefkat eli önce yaşlısına uzanmalıdır. Onları görmeyen bir sistem, ne kadar “açık” olabilir ki? Bugün susan yaşlıların sesi olalım. Yarın biz susmak zorunda kalmadan konuşacak kimseyi bulamayabiliriz.

Yetkilileri göreve çağırıyoruz: Açık Kapı personeli, periyodik olarak Iğdır Huzurevi’ni ziyaret etmeli, yaşlıların sorunlarını dinlemeli, moral kaynağı olmalıdır. Unutmayalım ki huzurevindeki her yaşlı, bir tarihtir; her suskun bakış, bir çağrıdır. Kamuoyuna saygıyla duyurulur. Tahir Kavri